ماه: مارس 2024

اما ناوارو با شکست دادن آرینا سابالنکا قهرمان اوپن استرالیا با نتایج 6-3، 3-6، 6-2 به فصل موفقیت آمیز خود ادامه داد و به مرحله یک چهارم نهایی مسابقات آزاد BNP Paribas در ایندیان ولز رسید.

ناوارو که امسال اولین قهرمانی WTA خود را در هوبارت به دست آورد، توانست در یک مبارزه رقابتی که 1 ساعت و 56 دقیقه به طول انجامید، شماره 2 جهان شود.

دو وقفه در تصمیم گیری به ناوارو کمک کرد تا هجدهمین برد خود در فصل را کسب کند، که او را در صدر فهرست بیشترین بردهای WTA در سال 2024 قرار می دهد، بالاتر از ایگا سویاتک.

سابالنکا 12 ماه پیش در ایندیان ولز نایب قهرمان شد و پس از پیروزی محکم مقابل اما رادوکانو، تازه وارد این مسابقه شد، اما از آخرین پیروزی خود در ملبورن، برای حفظ آمادگی خود تلاش کرده است.

این ناوارو بود که اولین بریک تعیین کننده ست اول را گرفت و 5-3 پیش افتاد و یک آس به مهر و موم شدن ست کمک کرد تا ابتکار عمل را به آمریکایی 22 ساله بدهد.

برنده دو بار اوپن استرالیا در ست دوم به مصاف یک داور رفت و هر دو خواستار استراحت زودهنگام شدند.

ناوارو سه استراحت متوالی بین این زوج را با مالکیت بسیار مهم دنبال کرد تا 4-1 پیش بیفتد و نیویورکر هرگز به عقب نگاه نکرد تا بهترین برد دوران حرفه ای خود را کسب کند.

در همین حال، کوکو گاوف با غلبه بر الیز مرتنز با ست های 6-0، 6-2 در بیستمین سالگرد تولد خود، جایگاه خود را در مرحله یک چهارم نهایی به دست آورد. این آمریکایی پویا بهترین تنیس خود را در این تورنمنت تا کنون انجام داده است و به خوبی سرویس می دهد و در صدر قرار می گیرد تا از بلژیکی که بیست و چهارمین رده بندی شده بود، پیشی بگیرد.

مرتنس نتوانست در دور قبل پیروزی خود را بر نائومی اوزاکا پشتیبان کند و در این مسابقه که کمی بیش از یک ساعت به طول انجامید، 21 خطای غیراجباری را برای چهار برنده مرتکب شد.

گاوف، نفر سوم، پس از شکست سابالنکا، بخش خود را در قرعه کشی باز کرد و برای حضور در نیمه نهایی، با داریا کاساتکینا، نفر یازدهم روسی یا یوان یوئه چینی بدون رده بندی روبرو خواهد شد.

لوکا ناردی با شکست قاطع مقابل تامی پل به زمین بازگردانده شد. ناردی شماره 123 جهان روز سه شنبه در دور سوم نواک جوکوویچ را حیرت زده کرد اما نتوانست همان سطح را پیدا کند و با امتیازهای 6-4 و 6-3 مغلوب آمریکایی شد.

روری مک ایلروی از تصمیم گیرندگان گلف خواسته است تا توافقنامه صلح بین تورهای فعلی و صندوق سرمایه گذاری عمومی عربستان سعودی را اجرا کنند. مک ایلروی همچنین پشتیبانی بسیار مورد نیاز را به جی موناهان، کمیسر تور PGA ارائه کرد.

9 ماه پس از امضای یک توافق چارچوب بین بدنه ورزش و PIF، که بودجه سری گلف LIV را تامین می کند، بعید است که تصمیمی گرفته شود. به همین دلیل است که گلف بازان LIV غایب قابل توجهی هستند زیرا رویداد شاخص PGA Tour، مسابقات قهرمانی بازیکنان، در Sawgrass در جریان است.

مک ایلروی در پاسخ به این سوال که آیا می‌خواهد سرعت قطارها کمی کاهش یابد، به دلیل هرج و مرج در گلف ممتاز، گفت: «من می‌خواهم قطار سرعت بگیرد تا بتوانیم این کار را در اسرع وقت انجام دهیم.

من فکر می‌کنم برخی از واکنش‌ها به 6 ژوئن موجه است، اما در این مرحله ماه‌ها گذشته است و همه ما باید به جلو برویم. همه ما فقط باید به نوعی تلاش کنیم تا به جلو حرکت کنیم و بازی را دوباره جمع کنیم.

موناهان خود را در خط تیراندازی اعضای تور دید. زاندر شاوفله شماره 6 جهان روز سه شنبه گفت که موناهان برای جلب اعتماد گلف بازان “راه درازی در پیش دارد”. مک ایلروی دیدگاه مخالفی دارد. مرد ایرلندی شمالی گفت: “ببینید جی از زمانی که مدیریت را به دست گرفته است، قرارداد حقوق رسانه ای، هدایت ما از طریق کووید، اتحاد استراتژیک با تور جهانی DP، چه کاری انجام داده است. ایجاد کسب و کارهای تور PGA؛ ما فقط توانسته ایم 1.5 میلیارد دلار سرمایه گذاری کنیم. مردم می گویند که او این کار را انجام می دهد. در موقعیتی بسیار قوی تر از زمانی است که جی هدایت را به دست گرفت.”

مک ایلروی در ماه نوامبر از هیئت سیاستگذاری PGA Tour استعفا داد. PGA Tour Enterprises اکنون هیئت مدیره خود را دارد و مک ایلروی اعتراف می کند که ممکن است درگیر شود. این مرد 34 ساله گفت: “شما دو تخته در تور دارید.” “One در واقع یک هیئت تجاری است و اولویت آنها رشد تجارت PGA Tour است. و کمیته سیاستی که من در آن بودم همه چیز در مورد وضع قوانین و اجرای آهسته آن و همه چیزها بود.

“هیئت شغلی می تواند چیزی برای من باشد… اگر در آینده فرصتی پیش بیاید و احساس کنم زمان مناسبی است، شاید این چیزی باشد که می خواهم دوباره با آن درگیر شوم.”

“آگهی آنگوستا در ماه اوتاین درست بود، روی بنری که در سراسر جایگاه جنوبی متروپولیتانو کشیده شده بود، نوشته شده بود – اگرچه احترام به آن دشوار بود. آه چقدر درست بود حتی بیشتر از چیزی که تصور می کردند. آن‌ها سختی می‌کشیدند و رنج می‌کشیدند، شب دیوانه‌واری بود که حتی سرمربی هم مصدوم شد، اما در نهایت اتلتیکو مادرید پیروز شد.

بازی ای که می توانست به هر نحوی تمام شود، چند بار برد یا باخت، بالاخره به هدفش رسید. و در آنجا، در ساعت 23:43 به وقت محلی، لائوتارو مارتینز نهمین پنالتی را به سمت انتهای شمالی ارسال کرد.

اینترناسیونال در سال 2024 برای اولین بار در یک مسابقه فوتبال شکست خورد و این بیشترین هزینه را برای آنها داشت. تقریباً یک دهه از درگیری های این مسابقه می گذشت. حالا در چند روز دو تا شده است. در اینجا 38 شوت زده شد، اتلتیکو بازی را 2-1 برد، اما آنها به 9 شوت دیگر نیاز داشتند تا نتیجه این دیدار را رقم بزنند.

فینالیست های سال گذشته معرفی شدند؛ اتلتیکو بازی را تمام کرد، ممفیس دیپای تعویضی آنها را با یک گل دیرهنگام و نمایشی تقریباً فوق بشری به وقت اضافه کشاند، سپس با قاطعیت ضربه نقطه ای را وارد دروازه کرد قبل از اینکه یان اوبلاک دو دفعه توپ را وارد دروازه کند و آنها را به بیرون فرستاد.

شکست در بازی اول باطل شد. بدین ترتیب گل اول در گل دوم دریافت شد. اتلتیکو از دومین پنالتی سائول ایگز نیز جان سالم به در برد. توسط یان سامر رد شد اما الکسیس سانچز و دیوی کلاسن اوبلاک آن را رد کردند. اتلتیکو به این نتیجه رسیده بود، خوشحالی اینجا خستگی را تحت الشعاع قرار داد. آنها دو ساعت بدون وقفه در حال دویدن بودند. همه آنها آن را داشتند. حتی پسران توپ از همان ابتدا در حال دویدن بودند، انگار که آن دقایق ابتدایی در واقع آخرین دقایق بود. اما هیچ چیز به اندازه مراحل پایانی شدید و دلخراش نیست.

در جستجوی راهی برای بازگشت پس از سن سیرو، تنها سه دقیقه طول کشید تا اتلتیکو یک شوت به سمت دروازه از طریق استفان ساویچ شلیک کند – بیش از آنچه قبلاً در کل بازی اول موفق شده بود – و آنها می توانستند بعد از ساموئل زودتر به برتری برسند. لینو از نیکولو بارلا عقب نشینی کرد، استفان دی وریج را دفع کرد و یک شوت پایین شدید زد که سامر آن را مهار کرد.

اول از همه، یک قطعیت و وضوح برای اینتر وجود داشت که باعث شد فکر کنیم این مسابقه واقعاً می تواند زود به پایان برسد. این نمونه ای از مهارت آنها بود که دنزل دامفریس اوبلاک را مجبور به مهار دو برابر کرد و گل تنها در دقیقه 33 به ثمر رسید.

زمانی که فدریکو دیمارکو حرکت استادانه مارتینز، هنریخ مخیتاریان، الساندرو باستونی و در نهایت بارلا را تکمیل کرد، می توان فکر کرد که این کار انجام شده است. در خارج از خانه، ایتالیایی ها تلفن هایشان را روشن کرده بودند اما وقتی اتلتیکو بازی را به تساوی کشاند، همچنان تکان می دادند، یک گل کمی خنده دار حال و هوای اینجا را تغییر داد. و در نهایت نتیجه. بنجامین پاوارد در هم زد، لیز خورد، از دست داد و زمین خورد تا آنتوان گریزمان را تنها بگذارد تا گل بزند.

این بازیکن فرانسوی باید در اوایل نیمه دوم زمانی که مارکوس یورنته او را آماده کرد و با شوت از کنار سومر عبور کرد، به آن اضافه می کرد. زمانی که یورنته یک دقیقه بعد دوباره جدا شد، آلوارو موراتا در زمانی که بهتر بود توپ را آزاد می‌کرد، درگیر شد. از سوی دیگر، اینتر باید این را تمام می کرد. آنها فرصت‌های طلایی را هدر دادند، زیرا مارتینز ابتدا مارکوس تورام و سپس بارلا را شکست داد و یک فینال وحشی و آزاد را راه‌اندازی کرد که در آن اتلتیکو همه چیز خود را به اینتر داد.

به خصوص ممفیس: او خیلی زود تاثیر زیادی گذاشت و سه گل به ثمر رساند. او در چند متری دروازه نتوانست کار را تمام کند که آنخل کوریا گل اول را به ثمر رساند. او سپس در دقیقه 85 به درون دروازه شلیک کرد. و در حالی که سه دقیقه مانده بود او یک چرخش تند در منطقه انجام داد و یک پایان عالی به نمایش گذاشت، منفجر شد.

دیگو سیمئونه در حالی که برای پیوستن به بازیکنان جشن می‌دوید مصدوم شد، سپس با رو به پایین در زمین رها شد که گریزمان در 20 ثانیه باقیمانده رودریگو ریکلمه را برای برنده قرار داد. آن لحظه بود، اما ضربه به بیرون رفت. درد داشت، اما ریقلمه خودش را از این وضعیت خارج می کرد.

سیمئونه مانند بازیکنان فوتبال، حتی در حالی که ماهیچه ها و ریه هایش فریاد می زدند، دوباره ایستاد. وقت اضافه با ارسال یان بیسک به تورام آغاز شد که یک فرصت کلیدی به تورام داد، قبل از اینکه ریکلمه آن را به ممفیس برساند، ضربه او به نحوی توسط سومر مهار شد و مارتینز به آرامی در انتهای دیگر سرش را به آرامی به داخل تکان داد.

اعصاب به هم ریخته بود، برگها بریده شد، همه جا ناامیدی بود، قهرمانی و سخاوت. بازیکنان متلاشی شدند اما تا انتها دویدند، سپس وقتی در جای خود قرار گرفتند چالش ها و افتخارات بیشتری در انتظار آنها بود.

برای یک تنیس باز تجربیات کمی وجود دارد که به اندازه نگاه کردن به یکی از بهترین بازیکنان جهان و دیدن اینکه دقیقاً در کجای بازی او قرار دارد، ارزشمند باشد. برای اما رادوکانو، این فرصت بعد از ظهر دوشنبه در برابر آرینا سابالنکا، که اکنون قهرمان چند گرند اسلم است و تشنه چیزهای بیشتر است، به وجود آمد.

رادوکانو در دو ست رقابتی و باکیفیت، با گرفتن روی صندلی داغ مقابل بازیکن رتبه دوم در جریان کامل، برای کیفیت و استقامت خود در دو ست رقابتی و باکیفیت، پیش از آنکه وزن بسیار زیاد سابالنکا در تیراندازی و اعتماد به امتیازات تعیین کننده، او را به بالاترین حد خود برساند، اثبات کرد. بردهای 6-3 و 7-5 در دور چهارم در ایندین ولز به دست آمد.

سابالنکا گفت: “این مسابقه سختی بود، او تنیس باورنکردنی بازی کرد و من از سطح امروز بسیار خوشحالم و بسیار خوشحالم که به آن دست یافتم.”

رادوکانو که هفته را با حفظ بیشتر امتیازات باقی مانده در رتبه‌بندی خود آغاز کرد، پس از پشت سر گذاشتن مثبت‌ترین هفته سال با ادامه جستجوی ریتم و اعتماد به نفس پس از انجام آخرین عمل جراحی روی هر دو دست و مچ پا، صحرای کالیفرنیا را ترک کرد. سال . با این حال، او هنوز 10 حریف اول حرفه ای خود را شکست نداده است. رکورد او در مقابل تیم نخبه 0-6 است.

رادوکانو در دو مسابقه اول خود مقابل ربکا مازارووا، بازیکن مقدماتی، به اندازه کافی محکم بازی کرد و سپس شروع خوبی در برابر دایانا یاسترمسکا، بازیکن 30 این تیم داشت، قبل از اینکه اوکراینی به دلیل درد معده بازنشسته شود در حالی که در ست ابتدایی 4-0 عقب بود.

اما رویارویی با سابالنکا یک گام بزرگ است، هم از نظر کیفیت و شدت مورد نیاز برای مطابقت با سطح بالای او و هم از نظر سرسختی ذهنی لازم برای کنار گذاشتن بسیاری از لحظاتی که او غیرقابل بازی به نظر می رسید و به جستجوی فرصت ادامه می دهد. حتی زمانی که سابالنکا در روز شنبه با پیتون استرنز با سه امتیاز در سرویس حریف و در مجموع چهار امتیاز مسابقه روبه‌رو شد، او همچنان موفق شد قبل از اینکه مسابقه را برگرداند، این امتیازات را در شرایط خود بازی کند.

رادوکانو خوب شروع کرد و دو سرویس معمولی بازی کرد تا در مسابقه جا بیفتد. اما از آنجایی که سابالنکا برد و ریتم خود را در بالای زمین پیدا کرد، تقریباً هر امتیازی روی راکت او تعیین شد و تضاد بین وزنه‌های شوت و قدرت بسیار زیاد بود. هر بار که رادوکانو اولین سرویس خود را از دست می داد، سابالنکا سرویس دوم خود را می زد و برنده ها آزادانه جریان می یافتند.

رادوکانو با وجود اینکه ست به سرعت در حال تساوی بود، با 2-5 و 15-40 عقب بود، سخت جنگید. او اولین سرویس ها را دریافت کرد، از دریافت زودهنگام توپ و تغییر مسیر سرعت سابالنکا مطمئن بود و پس از نگه داشتن سرویس، به زیبایی برگشت تا در سرویس بعدی بازی سابالنکا چهار امتیاز شکست ایجاد کند. رادوکانو سابالنکا را تحت فشار آشکار قرار داد، اما سابالنکا با ذخیره بهترین سرویس خود و شوت برای امتیازهای تعیین کننده کیفیت خود را نشان داد.

در حالی که سابالنکا با ضربات غالب در ست دوم 3-2 پیش افتاد، رادوکانو دوباره به عمق رفت. او به خوبی به عقب برگشت و از آنجایی که اشتباهات بیشتری از راکت سابالنکا خارج شد، رادوکانو فضای بیشتری برای حرکت در خط پایه پیدا کرد، توپ را زودتر گرفت و خودش را تثبیت کرد.

در طول ست دوم، رادوکانو از همان ابتدا راحت به نظر می رسید، زیرا او با قهرمان اوپن استرالیا پا به پا شد. اما سابالنکا این روزها بهترین تنیس زندگی خود را بازی می کند که سرشار از اعتماد به نفس و باور است و زمانی که نیاز داشت در بهترین حالت خود باشد، آن را پیدا کرد و رادوکانو را در دو ست سخت شکست داد.

کوکو گاوف قهرمان US Open با شکست دادن لوسیا برنزتی با نتایج 6-2 و 7-6 (5) در آخرین مسابقه خود به عنوان یک نوجوان به دور چهارم راه یافت.

در قرعه کشی مردان، کامرون نوری با اندکی مغلوب گائل مونفیس احیا شده شد و مرد فرانسوی با پیروزی 6-7 (5)، 7-6 (5)، 6-3 به دور چهارم راه یافت. مونفیس 37 ساله احتمالا هفته آینده به عنوان مسن ترین بازیکن خود به جمع 50 تیم برتر بازخواهد گشت.

فراموش کردن ظاهر هنگ اسکاتی شفلر آسان شده بود. تا به حال. شماره 1 جهان از زمان مسابقات قهرمانی بازیکنان سال گذشته در یک رویداد رسمی تور PGA برنده نشده بود تا اینکه زمین را در آرنولد پالمر دعوت کرد – بیشتر به لطف قرار دادن او. نتایج تگزاس از زمان ترک Sawgrass در 12 ماه پیش شامل یک رشته از 10 امتیاز برتر و موفقیت در چالش جهانی قهرمانان است. مشکلات امیدهای او را برای اضافه کردن به کلکسیون تروفی هایش تضعیف کرد.

در آستانه بازگشت بازیکنان، شفلر بقیه آقای هیل را در رقصی شاد رهبری کرد. او روز را با تساوی برای برتری با شریک بازی خود، شین لوری، آغاز کرد. مزیت او شش بود که شفلر در پانزدهم به دنبال یک پرنده 35 فوتی بود. لوری فقط می توانست با هیبت خیره شود. او گفت: “احتمالاً فقط چند بازیکن در جهان وجود دارند که می توانند با شیوه بازی او زندگی کنند.” “من مطمئن نیستم که من یکی از آنها هستم.”

شفلر 66 بدون بوگی، او را با پنج گل برتری نسبت به ویندهام کلارک، قهرمان سال گذشته US Open، به ارمغان آورد. او اکنون پس از دومین پیروزی آرنولد پالمر، 4 میلیون دلار (3.1 میلیون پوند) ثروتمندتر شده است و مانند دو سال پیش، یکی از علاقه‌مندان قدرتمند برای تکمیل دوبل دوم در آگوستا نشنال ماه آینده است.

این جوان 27 ساله گفت: “می دانم که می توانم خیلی خوب خفاش کنم.” من در طول دوران حرفه‌ای‌ام بازیکن بدی نبودم. من فقط یک طلسم خیلی سخت زدم. گلف در تلویزیون بسیار آسان به نظر می رسد. وقتی در تور PGA در اینجا رقابت می کنید، سخت است. در مورد بازی من و اینکه کجا بود صحبت های زیادی شد. بنابراین خیلی خوب بود که به اینجا آمدم و تحت فشار خیلی خوب عمل کردم.”

لوری برای بازگشت از یک شروع ضعیف شایسته تقدیر است. این بازیکن ایرلندی در رده های اول، دوم و هفتم پشت سر گذاشت، اما توانست با کسب رتبه هفدهم به دور مسابقات برسد. 72 امتیاز او برای مقام سوم کافی بود.

آیا زالاتوریس با تقسیم مقام چهارم با راسل هنلی به مسابقات قهرمانی آزاد راه یافت. بازگشت زالاتوریس پس از از دست دادن نزدیک به یک سال رقابت به دلیل جراحی کمر، قابل توجه بوده است.

روری مک ایلروی روز چهارم را با چهار شوت پشت سر شفلر شروع کرد. مشکلات آنها زود شروع شد. بعد از هشت، بیش از پنج بود. مرد ایرلندی شمالی با 76 به Sawgrass خواهد رفت که بالاترین امتیاز او در هفته است که او را از 20 تیم برتر خارج می کند.

مک ایلروی برای قهرمانی کلاه از سر برداشت. او گفت: “واقعا سخت است که در این بازی به اندازه اسکاتی ثابت باشیم.” هرکسی می‌تواند از ناکجاآباد بیاید و در یک رویداد اینجا یا آنجا برنده شود یا عملکرد خوبی داشته باشد، اما عملکردهای ثابتی که اسکاتی هر چند وقت یکبار انجام می‌دهد باورنکردنی است.

“این یک زمین گلف بسیار سخت است و امروز شش زیر رده بودن، بیرون آمدن با برتری و دور زدن زمین بسیار تاثیرگذار است. اما همه ما می‌دانستیم که او آن را در خود دارد. صادقانه بگویم ضربه زدن به توپ او در سطح متفاوتی است. در حال حاضر هر کس دیگری.

مانوئل آکانجی می‌گوید منچسترسیتی از تلاش ترنت الکساندر-آرنولد برای ایجاد مشکل در پیش از تساوی 1-1 یکشنبه مقابل لیورپول تحت تأثیر قرار نگرفت و تیمش را به خاطر مقاومتشان در آنفیلد تحسین کرد.

الکساندر-آرنولد در شروع بازی، سیتی را ناراحت کرد و گفت جام‌هایی که لیورپول در سال‌های اخیر به دست آورده است “به دلیل وضعیت مالی در هر دو باشگاه برای ما و پایگاه هواداران ما اهمیت بیشتری دارد.” ارلینگ هالند با بیان اینکه مدافع راست مصدوم لیورپول نمی‌داند کسب سه‌گانه چه حسی دارد، پاسخ داد، این آخرین باری بود که سیتی قبل از اضافه کردن سوپرجام اروپا و جام باشگاه‌های جهان در نیم فصل اول این فصل، قهرمان شد. . روبن دیاس می‌گوید «تنگ کردن احساسی است که فقط وقتی آن را انجام می‌دهید می‌فهمید»، در حالی که کایل واکر گفت که کلمات الکساندر-آرنولد «در اتاق رختکن در سیتی پرواز می‌کردند».

رقابت بین این باشگاه ها بالاترین سطحی است که فوتبال انگلیس از فصل 18-2017 به آن رسیده است و در آخر هفته آکانجی که پپ گواردیولا در دفاع از دیاس به او علاقه داشت، گفت اظهارات الکساندر-آرنولد ترفندی برای ورود به ذهن سیتی بود. . آکانجی گفت: «او احتمالاً سعی کرده اینطور باشد، اما این برای ما اهمیتی نداشت. “فکر نمی کنم این روی ما تاثیر بگذارد. در نهایت ما سعی کردیم به آنجا برویم و عملکرد خود را نشان دهیم. بنابراین این روی من تاثیری نداشت.”

“من نمی دانم چرا او این را می گوید. او حتی بازی نکرده است. او نمی تواند آن را بگوید زیرا او برنده نشده است. این تمام چیزی است که باید بگویم. اگر در یک سال سه قهرمانی یا پنج قهرمانی را کسب کنید. ما سال گذشته برنده شدیم، سپس او ممکن است دوباره صحبت کند.”

سیتی پس از گل تساوی الکسیس مک آلیستر از روی نقطه پنالتی در دقیقه 50، با آنچه گواردیولا به عنوان “سونامی” فشار توصیف کرد، مواجه شد. لیورپول با بازی بر روی احساسات هواداران و پرس زدن با صدای بلند و تهاجمی موقعیت‌هایی ایجاد کرد. سیتی باید ضربه از دست دادن ادرسون دروازه بان خود در دقیقه 56 را جذب می کرد – ادرسون در جریان خطا روی داروین نونیز برای یک پنالتی مصدوم شد – و وقتی یورگن کلوپ اندی رابرتسون و محمد صلاح را مستقیماً از روی نیمکت وارد زمین کرد، تیم جدیدی ایجاد شد. تعادل و تهدید وجود داشت.

سیتی به خوبی مقاومت کرد، اما پایان ضعیف لیورپول، به خصوص لوئیس دیاز نیز بخشی از آن بود. تیم کلوپ همچنین هیچ شانسی برای اجتناب از پنالتی دوم در وقت های تلف شده نداشت که ژرمی دوکو، تعویضی سیتی، مک آلیستر را با یک چکمه بلند ضربه زد. تصمیم گواردیولا برای جایگزینی کوین دی بروین و جولیان آلوارز با متئو کواچیچ و دوکو در دقیقه 69، بخش مهمی از سیتی بود که بخشی از کنترلی را که در نیمه اول از آن لذت می بردند به دست آورد. دوکو در دقیقه 89 به درون تیرک دروازه برخورد کرد.

آکانجی گفت: «این یک بازی برای ما متفاوت از بازی معمولی بود. “به طور معمول ما کنترل بیشتری داریم. ما می‌دانستیم بازی در اینجا چگونه است… اینکه در یک مقطع زمانی جمعیت همیشه آنجا هستند و از آنها حمایت می‌کنند… و در کنار هم ایستادیم و تا آخر جنگیدیم. ما باید قرعه کشی کنیم و خوب است که این سمت خود را نشان دادیم. ما می توانیم این کار را انجام دهیم و فقط تیم برتر نباشیم.”

نتیجه به این معنی بود که آرسنال در رتبه سوم، بالاتر از لیورپول در تفاضل گل قرار گرفت و یک امتیاز کمتر از سیتی داشت و برای اولین بار از فصل 2013-2014، با 10 بازی مانده به بازی، مسابقه سه اسبی برای قهرمانی داشتیم. این فصلی بود که سیتی مانوئل پلگرینی پیش از لیورپول و چلسی از برندان راجرز، که ژوزه مورینیو آنها را “اسب کوچک” توصیف کرد، به خانه بازگشت.

سیتی پس از تعطیلات بین المللی در تاریخ 31 مارس در ورزشگاه اتحاد به مصاف آرسنال خواهد رفت. سیتی نیز استون ویلا را در خانه دارد و برایتون و تاتنهام را خارج از خانه.

به نظر می رسد بازی های باقی مانده آرسنال سخت ترین بازی ها باشد. با حضور چلسی و استون ویلا در خانه، آنها باید نه تنها به سیتی بروند، بلکه باید به برایتون، تاتنهام و منچستریونایتد نیز بروند. به نظر می رسد سخت ترین بازی های لیورپول، بازی های خارج از خانه مقابل اورتون و یونایتد و همچنین بازی هایی باشد که اسپرز در خانه انجام خواهد داد. سیتی به دنبال چهارمین عنوان قهرمانی متوالی است. هیچ باشگاه انگلیسی به این موفقیت دست نیافته است.

آکانجی خاطرنشان کرد: البته شرایط زمانی تغییر می کند که به جای دو تیم، سه تیم وجود دارد، اما ما باید فقط روی خودمان تمرکز کنیم. ما هنوز آنجا هستیم و بازی بعدی ما در لیگ برابر آرسنال است، بنابراین باید مقابل آنها خوب عمل کنیم.”

تاد بوهلی و بهداد اقبالی را که روی صندلی های شیک نشسته اند، می توان بخشید که فکر می کردند همه چیز خوب پیش می رود. نیکلاس جکسون مهاجم همه فن حریف چلسی گلی به ثمر رساند و مدافعان نیوکاسل را کابوس کرد. یکی از نامزدهای امضای فصل، کول پالمر در طول فصل خیره شده است و سهم حیاتی دیگری نیز داشته است.

اما بزرگترین لحظه متعلق به Mykhailo Mudryk خواهد بود. مائوریسیو پوچتینو که تحت فشار زیادی قرار داشت، زمانی که وینگر 89 میلیون پوندی از روی نیمکت بیرون آمد و پیروزی خیره کننده 3-2 چلسی را به ثمر رساند، از خوشحالی می ترکید. این یک گل باشکوه بود، نمایشی عالی از توانایی انفجاری مادریک، و امیدهای نیوکاسل برای رسیدن به رتبه هفتم محقق شد. آنها پس از یک نمایش بی دقت، تنها یک امتیاز بالاتر از چلسی در حال ظهور، در رده دهم باقی می مانند.

هر دو طرف می‌توانند آسیب‌دیدگی را دلیل فرم ناهماهنگ خود عنوان کنند. بولتن های کادر پزشکی به ندرت به پوچتینو خبر خوبی می داد. آخرین تغییرات پوچتینو با پیوستن لوی کولویل و بن چیلول به سایر بازیکنان قبل از بازی انجام شد، اما همدردی با کمبود مواجه شد. هواداران چلسی که عادت نداشتند تیمشان را در میانه جدول ببینند، واکنش خوبی نشان ندادند. صبر با پوچتینو و سلسله مراتب در خطر تمام شدن بود تا اینکه چلسی هفته گذشته یک امتیاز مقابل برنتفورد را نجات داد.

با این حال، بوهلی و اقبالی باید تحت تاثیر روشی قرار می گرفتند که تیمشان برای مهار نیوکاسل به چالش کشیده شد. مارک کوکورلا که برای اولین بار از ماه دسامبر در پست دفاع چپ بازی کرد، مظهر این چالش بود. این بازیکن اسپانیایی با ذوق به هر توپ شلی حمله می کرد و میگل آلمیرون را خفه می کرد، اما مواقعی نیز وجود داشت که او با فاصله از دروازه به بیرون رفت. مدافع راست سابق چلسی پس از جریمه شدن به دلیل ضربه آشکار به تینو لیورامنتو، باید به دلیل فریاد زدن بر سر بازیکن خط، کارت زرد دریافت می کرد.

اگرچه پوچتینو باید جاه طلبی را دوست داشته باشد. چلسی شروعی فوری داشت و مالو گوستو بلافاصله با آنتونی گوردون درگیر شد و به زودی شکاف هایی در خط دفاعی نیوکاسل پیدا کرد. گل اول جکسون شش دقیقه بعد ادی هاو را متحیر کرد. پاس خوبی از پالمر برای شروع حرکت انجام شد اما دفاع نیوکاسل ضعیف بود. سون باتمن باید بیشتر از ارسال مستقیم گاستو به پالمر انجام می داد، و اگرچه ضربه وینگر با اختلاف زیاد به بیرون رفت، جکسون با ضربه ای عالی از مارتین دوبراوکا گذشت.

چلسی با گل دوازدهم جکسون از زمان انتقال او از ویارئال وارد عمل شد. پالمر که مشتاق تحت تأثیر قرار دادن پیش از گرت ساوتگیت بود، وارد شد و دوبراوکا را آزمایش کرد. انزو فرناندز شروع به مداخلات در خط میانی کرد. رحیم استرلینگ از سمت چپ به پایین حرکت کرد و جکسون را دفع کرد و او یک دفع دیگر از دوبراوکا انجام داد.

با ثابت ماندن در 30 دقیقه اول، اضطراب نیوکاسل زمانی تشدید شد که گوردون سه روز قبل از اینکه ساوتگیت تیم ملی انگلیس را برای بازی‌های دوستانه این ماه معرفی کند، از زمین خارج شد. اما چلسی همچنان به اشتباه خود ادامه می دهد. آنها نمی توانند برای 90 دقیقه متمرکز و شدید بمانند.

بعد از اینکه جیکوب مورفی وارد زمین شد و جو ویلاک تقریباً گل تساوی را به ثمر رساند، نیوکاسل اجازه یافت تا بازی را حفظ کند. چلسی که به طور فزاینده ای شلخته شده بود، نتوانست واکنشی نشان دهد. در عوض، زمانی که فرناندز یک پاس قاطعانه انجام داد، آنها یک قدم به عقب رفتند، گوستو کنترل خود را از دست داد و تروو چالوبا از دفاع خارج شد و توسط برونو گیماراس شکست خورد. بنابراین او ایسک را به داخل فرستاد تا یک گلوله زیبا از کنار جورجه پتروویچ شلیک کند.

گل تساوی منجر به طلسم دیوانه وار شد که جکسون یک گل مردود به ثمر رساند، دوبراوکا استرلینگ را رد کرد و ویلاک تقریباً نیوکاسل را پیش انداخت. بازی باز بود، هر دو طرف مقصر بودند و نیوکاسل بعد از نیمه دوم تهدید کرد. پس از خروج گوردون به سمت چپ حرکت کرد، آلمیرون کف دست های پتروویچ را وارد کرد.

چلسی پاسخ داد، پالمر در سمت راست دن برن را اذیت کرد، اما صلیب او در وسط همه را فراری داد. آنها دوباره ضدحمله کردند، پالمر به استرلینگ غذا داد، وینگر ضربه خود را از کنار دروازه به بیرون فرستاد. نیوکاسل باید بیشتر مراقب بود. چلسی در نیمه دوم فضای زیادی پیدا می کرد.

فشار بیشتر شد، گیمارائو با سه پیراهن آبی روبرو شد و سعی کرد از دردسر خلاص شود. نیوکاسل عقب افتاد و زمانی که پالمر به فضا رفت، یک پاس از فرناندز دریافت کرد و از فاصله 20 یاردی با تلاشی زهرآگین از کنار دوبراوکا عبور کرد، آنها عقب افتادند.

Moisés Caicedo که تسلطش در خط میانی تشدید شده بود، با برقراری ارتباط با فرناندز این حرکت را آغاز کرد. وقتی استرلینگ با حرکت جکسون برخورد کرد و پاس به پالمر را نادیده گرفت، چلسی عصبانی بود و باید دور می شد. وقتی ضربه استرلینگ از کنار دروازه به بیرون رفت، پوچتینو فریاد زد.

چلسی نتوانست آرام بگیرد. نیوکاسل تکان خورد، برن به جلو هل داد. مدیریت بازی چلسی در کانون توجه قرار داشت. اکسل دیاسی چالش قابل توجهی برای ویلاک ایجاد کرد. ضربه لیورامنتو مهار شد.

با این حال، حرکت نیوکاسل با جدایی جکسون به پایان رسید. او به داخل نگاه کرد، کانر گالاگر او را لمس کرد و به مادریک غذا داد. گالاگر با احساس اینکه چیز خاصی در حال آماده شدن است، عقب ایستاد. او به وضوح می‌توانست پاهای سریع، تعادل و زیبایی مودریک را ببیند که فابیان شر و دوبراوکا را ترک می‌کرد که نتوانست مانع گلزنی اوکراینی شود.

تنها نقطه ضعف چلسی این بود که مورفی با گل خیره کننده خود یک پایان عصبی ایجاد کرد.